1. |
Bang Bang!
01:57
|
|||
|
Pola noite á luz da lúa a morte vese mellor.
Un estrondo pola rúa, recoñeces ese son.
Mala sorte foi a túa, cometiches un error
Confiarte nesas rúas onde as balas foxen do tambor.
Bang Bang! Soan disparos.
Bang Bang! No caleixón.
Sangue pola beirarrúa, pólvora é o seu sabor.
Outra vítima inxusta que a ninguén lle interesou.
Entre bandas guerra sucia, non hai códigos de honor.
Nada vale unha vida nestes guetos de marxinación.
Sen nada que perder. Sen nada que gañar.
Volverán outra vez. Volverán pra matar.
|
||||
2. |
||||
|
Non se decataron, estando en Tiffanys, que o diamante era Audrey?
Duelo a tres bandas contra o malo Lee Van Cleef.
Dólares para Leone.
Ou en Humphrey Bogard no papel de Rick?
Lembro que choraba Ingrid.
Traizón a Don Vitto, disparos en Mott Street.
Sobran balas para Sonny.
En Charada de quen te podes fiar?
Despedida en Casablanca.
Testemuña de cargo, desconfía ata o final
de doce homes sen piedade para condenar.
Na pantalla brillan forte,
estrelas do celuloide.
Todos eses intres no tempo se perderán, como bágoas na choiva.
|
||||
3. |
Sábado
02:23
|
|||
|
Non sei, a que hora ou onde, tan só quero coincidir.
Non sei, e se pasa hoxe? Que doado é decidir.
Perder o control, velocidade. Non hai motivos polos que nos evitar.
Sen mirar atrás …
Porque é
Sábado noite, mañá non penso madrugar.
Sábado noite, quero estar dentro dos teus plans.
Beber sen control, felicidade.
A noite medra e teño ganas de chegar onde ti estás.
Mirarnos sen falar
Deixemos de finxir
Como nos gusta estar así.
Suma unha noite máis
que vou detrás de ti.
E non me quero despedir.
Despedir de ti.
|
||||
4. |
Inverno
03:03
|
|||
|
Luces de comercio que iluminan ao pasar,
alguén agarda na estación ser recollida.
Unha despedida con aperta nun portal,
son siluetas nos cristais facéndose as durmidas.
Negra sombra que te acompañará
a cada paso que darás, presenza coñecida.
Queda e núa, a xeada ficará
nas paredes do teu fogar, sabas frías...
Canción de inverno.
Un de febreiro.
Porque os beizos séguense a rachar
na cara que reflectirá a túa alma.
Entre roupa tirada naquela habitación, desorde e litros de alcohol
trala porta pechada, atravesada pola dor. Quen mora no teu interior?
|
||||
Bule
Galiza
Bule é un proxecto no que rendir unha inconsciente
homenaxe ao 40 aniversario do estoupido musical de 1977 e a todas aquelas bandas que formaron parte del.
Melodías contaxiosas, letras en galego e un montón de referencias cinematográficas, lúdicas e de experiencias vitais é o que podemos atopar nas súas cancións.
... more
If you like Bule, you may also like:
Manic, twitchy, highwire punk rock from The Hipshakes, available in lovely magenta vinyl.
go to album
This Los Angeles-based group makes instantly catchy surf-inflected punk rock.
go to album
Guerra de Miradas
by Ola La Meta
Fuzzy garage pop from Madrid is noisy, melodic, and great.
go to album
A bite-size serving of power pop from a rising Virginia band equipped with three different guitarists; riff snobs won't be disappointed.
go to album
Nothing Moves Me
by Broken Record
Self-described "power goth" band from Colorado goes maximalist with a strident album inspired by ’90s pop punk, emo, and alternative.
go to album
Sight Gags On The Radio
by Blues Lawyer
The Oakland band balance lovelorn lyrics with sweet indie pop melodies across four quality cuts.
go to album
Incredible punk rock from Cincinnati boasts more than three chords, driving rhythms, and tons of anthemic moments.
go to album
